بر اساس این تحقیقات، ستاره شناسان حدس میزنند که کلید درک کهکشانها در اندازههای کوچک یا بزرگ، ممکن است در محیط اطراف آنها نهفته باشد. این نشان میدهد این اجرام در ابتدا شبیه کهکشانهای عادی بودهاند و از طریق تعاملات با دیگر کهکشانها، دارای اندازههای غیرمعمول شده باشند.
دکتر "چنگزه لیو" (Chengze Liu) از دانشگاه "شانگهای جیائو تانگ" و نویسنده اصلی این تحقیق، گفت: ما صدها کهکشان فوق فشرده و فوق پراکنده را در نزدیکی خوشه کهکشان دوشیزه یافتیم و به نظر میرسد حداقل برخی از آنها زندگی خود را به عنوان کهکشانهای بزرگتر آغاز کردهاند.
در حالی که کهکشان فوق فشرده و فوق پراکنده از نظر ظاهری با یک خوشه ستارهای بزرگ قابل مقایسه هستند، کهکشانهای فوق فشرده و فوق پراکنده مختلفی در این مطالعه با پوشش کم نور ستارهای شامل هسته مرکزی متراکم پیدا شده است. این پوششها میتوانند آخرین بقایای کهکشان باشند که به طور مداوم توسط نیروهای جزر و مدی کهکشانی از کهکشانهای همسایه دور حذف شدهاند. همچنین، کهکشانهای فوق فشرده و فوق پراکنده خوشه دوشیزه با بیشترین تراکم کهکشان را اشغال کردهاند.
کهکشانهای فوق پراکنده (UDG) بسیار بزرگتر و پراکندهتر از کهکشانهای معمولی با روشنایی مشابه هستند. برخی از نظریهها حاکی از آن است که این کهکشانها، کهکشانهای عظیمی هستند که قبل از تشکیل بسیاری از ستارهها، گازشان یعنی سوخت تشکیل ستاره آنها از بین رفته است.
محققان مطالعه مذکور اظهار کردند: ما دریافتیم کهکشانهای فوق پراکنده در خوشه دوشیزه بیشتر در هسته خوشه متراکم متمرکز شدهاند که این نشان میدهد یک محیط متراکم ممکن است برای شکل گیری آنها نقش داشته باشد. همچنین دریافتیم برخی از کهکشانهای فوق پراکنده حاوی جمعیت قابل توجهی از خوشههای ستارهای کروی بودند.