چرا نقطه‌ای از زمین به جای گرم شدن سرد می‌شود؟
محققان با ساخت مدل های آب و هوایی دلیل وجود حبابی خنک وسط اقیانوس آتلانتیک را کشف کردند. این در حالی است که بقیه جهان در حال گرم شدن است.
تحقیقی جدید نشان می‌دهد در اقیانوس آتلانتیک یک حباب با دمای پایین وجود دارد که با وجود افزایش دما در سراسر جهان، دمای آن کاهش می‌یابد.
دلیل این امر تغییر امواج اقیانوس‌ها و ابر‌هایی با فاصله با سطح دریا است.
حباب مذکور یا سوراخ گرمایشی نخستین بار در سال ۲۰۱۵ میلادی رصد شد و محققان آن را با ضعیف شدن «جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک» (AMOC) مرتبط می‌دانستند.
با این وجود تحلیل محققان آلمانی نشان داد دلایل ایجاد این حباب خنک کمی پیچیده‌تر و متفاوت‌تر است. طبق مطالعات، «جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک» آب‌های گرم و شور را به لایه‌های رویی آب می‌برد و به سمت شمال اقیانوس هدایت می‌کند. این در حالی است که آب‌های سرد نزدیک قطب به عمق بیشتری از اقیانوس می‌روند و به سمت جنوب حرکت می‌کنند.
این جریان گرما را از مناطق استوایی به شمال اقیانوس آتلانتیک می‌برد و نقشی مهم در تغییرات آب و هوایی در سراسر اروپا دارد.
با این وجود ذوب شدن یخ‌های گرینلند به افزایش بارش در این منطقه منجر شده و اجازه نمی‌دهد آب‌های خنک به اعماق اقیانوس بروند. در نتیجه کل جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک ضعیف شده است.
پل کیل محقق انستیتو آب وهوا شناسی مکس پلانک در هامبورگ با کمک همکارانش مدل‌های آب و هوایی طولانی مدتی ساختند تا دلایل تاثیر گذار بر پیدایش سوراخ‌های گرمایشی را بررسی کنند.
آن‌ها متوجه شدند رابطه میان سوراخ و جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک به شدت وابسته به تاثیرگاز‌های گلخانه‌ای در اتمسفر زمین است.
همچنین مدل‌های آب وهوایی نشان داد علاوه بر جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک، ارتفاع زیاد جریان اقیانوسی و واژگونی آب‌های موجود در شمال حباب مذکور در فرایند انتقال گرما از حباب نقش دارند.
دلیل این امر تغییر امواج اقیانوس‌ها و ابر‌هایی با فاصله با سطح دریا است.
حباب مذکور یا سوراخ گرمایشی نخستین بار در سال ۲۰۱۵ میلادی رصد شد و محققان آن را با ضعیف شدن «جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک» (AMOC) مرتبط می‌دانستند.
با این وجود تحلیل محققان آلمانی نشان داد دلایل ایجاد این حباب خنک کمی پیچیده‌تر و متفاوت‌تر است. طبق مطالعات، «جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک» آب‌های گرم و شور را به لایه‌های رویی آب می‌برد و به سمت شمال اقیانوس هدایت می‌کند. این در حالی است که آب‌های سرد نزدیک قطب به عمق بیشتری از اقیانوس می‌روند و به سمت جنوب حرکت می‌کنند.
این جریان گرما را از مناطق استوایی به شمال اقیانوس آتلانتیک می‌برد و نقشی مهم در تغییرات آب و هوایی در سراسر اروپا دارد.
با این وجود ذوب شدن یخ‌های گرینلند به افزایش بارش در این منطقه منجر شده و اجازه نمی‌دهد آب‌های خنک به اعماق اقیانوس بروند. در نتیجه کل جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک ضعیف شده است.
پل کیل محقق انستیتو آب وهوا شناسی مکس پلانک در هامبورگ با کمک همکارانش مدل‌های آب و هوایی طولانی مدتی ساختند تا دلایل تاثیر گذار بر پیدایش سوراخ‌های گرمایشی را بررسی کنند.
آن‌ها متوجه شدند رابطه میان سوراخ و جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک به شدت وابسته به تاثیرگاز‌های گلخانه‌ای در اتمسفر زمین است.
همچنین مدل‌های آب وهوایی نشان داد علاوه بر جریان نصف النهاری واژگون آتلانتیک، ارتفاع زیاد جریان اقیانوسی و واژگونی آب‌های موجود در شمال حباب مذکور در فرایند انتقال گرما از حباب نقش دارند.
ارسال نظرات
تازه ها