یک مطالعه جدید در مورد زنده ماندن کروناویروس در شهرها و سطوح مختلف نشان میدهد که دما، رطوبت و نوع سطح بر زمان خشک شدن قطرات حامل ویروس کووید ۱۹ تأثیر میگذارد.
در مطالعهای که روز سه شنبه در «Physics of Fluids» منتشر شد، محققان زمان خشک شدن قطرات تنفسی افراد آلوده به COVID-۱۹ را بر روی سطوح مختلف در شش شهر در سراسر جهان که عبارتند از نیویورک، شیکاگو، لس آنجلس، میامی، سیدنی و سنگاپور بررسی کردند.
این قطرات وقتی فرد آلوده به ویروس کرونا سرفه، عطسه یا حتی به صورت مرطوب صحبت میکند از دهان یا بینی بیرون میآید.
محاسبات زمان از بین رفتن ویروس کرونا با استفاده از یک مدل ریاضی صورت گرفته است.
براساس این پژوهش، درجه حرارت بالاتر محیط باعث خشکتر شدن قطره حامل ویروس شده و احتمال بقای ویروس را به شدت کاهش داده است؛ در مکانهایی که رطوبت بیشتری دارند، قطرات روی سطح به مدت طولانیتر باقی میمانند و احتمال زنده ماندن ویروس بهبود مییابد.
محققان زمان خشک شدن قطرات ویروسی را در شرایط مختلف هوای خارج از منزل تعیین کردند و بررسی کردند که آیا این دادهها به سرعت رشد بیماری همه گیر COVID-۱۹ مرتبط است یا خیر.
آمیت آگراوال، یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: شناخت بقای ویروس در قطرات میتواند برای سایر بیماریهایی که از طریق قطرات تنفسی شیوع مییابد، مفید باشد؛ از جمله این بیماریها میتوان به آنفولانزای A اشاره کرد.
این مطالعه نشان میدهد که باید سطوحی مانند صفحه نمایش تلفنهای هوشمند، پنبه و چوب را بیشتر از سطوح شیشه و فولاد تمیز کنید، زیرا سطوح دوم نسبتاً آبگریز هستند و قطرات در این سطوح سریعتر تبخیر میشوند.