آمریکا در منجلاب توطئه های خویش گرفتار شده است

تحولات منطقه‌ای ماه‌های اخیر نشان می‌دهد که در کشور‌های اسلامی، هرجا که توطئه‌ای در جریان است یک پای ثابت آن آمریکا و ایادی آن بوده است. افغانستان، عراق، سوریه، لبنان و یمن سال هاست که با این افسارگسیختگی دست به گریبان هستند و تلفات بی شماری از مردم کشور‌های شان میوه تلخ حضور آمریکا – به بهانه مبارزه با تروریسم و آزادی مدنی- را چشیده است. میوه‌ای که نتیجه شوم اعتماد به این کشور و عدم مقاومت شجاعانه در برابر زیاده خواهی‌های او بوده است. بسیاری از آشوب‌ها و خونریزی‌ها محصول نگرش استکباری و توسعه طلبانه آمریکا و سلطه جویی هایش می‌باشد. منافع آمریکا در این کشور‌ها با ایجاد ناامنی و کاهش سطح امنیت تأمین می‌شود و از هر ابزاری برای این هدف استفاده می‌کند.

 

ابزار‌هایی هم، چون رسانه‌های وابسته که بر طبل جدایی و اختلاف‌های قومی، ملی و منطقه‌ای می‌دمد و با انگیزه‌های گوناگون سعی در تغییر مناسبات دولت‌ها و روابط کشور‌ها دارد. یا عناصر نفوذی و خودفروخته‌ای که با آموزش‌های ضدجاسوسی و نظامی؛ روبروی مردم کشور‌های خویش ایستاده و منافع آنان را تأمین می‌نمایند؛ و یا تشکیل گروه‌های تکفیری و انحرافی- که مصداق بارز آن در سال‌های اخیر داعش است- در طیف وسیعی از کشور‌های اسلامی برای خدشه دار کردن اسلام اصیل و کاهش نفوذ اسلام در کشور‌های دنیا شکل گرفته است. هم چنین تشکیل حلقه‌های جنگ‌های خیابانی؛ که عرصه را بر مردم تنگ کرده و آن‌ها را به ستوه درآورند و به این وسیله ثبات سیاسی و اجتماعی دچار تزلزل شده و به آسانی به فروپاشی و تجزیه این کشور‌ها منجر شود؛ و نیز ایجاد تنگنا‌های اقتصادی و معیشتی که انسان‌ها از آرمان‌های خویش دست برداشته و به سوی آزادی‌های مشروع و حقوق حقه خود نروند؛ و بستر این جریانات نیز بر تلاش همه جانبه گروه‌های غرب زده، روشنفکر و وابسته متکی است که تعلق شهروندی، هویت اجتماعی و ایمان دینی را نشانه رفته و زمینه را برای پذیرش هر نوع حقارتی آماده نمایند. آنان با ایجاد تشکیلات اپوزیسیون وار در داخل بدنه یک کشور نفوذ کرده و با ابزار‌های قدرت و ثروتی که دارند؛ تیشه به ریشه‌های فرهنگی و اعتماد اجتماعی می‌زنند و فرصتی مهیا می‌کنند که – اسب تروای- دشمن به راحتی تا پشت دیوار‌های شهر‌های شان بیاید.

البته در این برنامه ریزیِ آمریکا نیرو‌های شرور – پدیده شعبانیزم در کودتای ۲۸ مرداد ایران- به وفور یافت می‌شود که پیاده نظام آنان است و با اندک استخوانی که به سوی شان پرتاب می‌شود؛ جیره خوارانه به هر زمینه‌ای که – در بستر اعتراض صنفی، یا مشکل اجتماعی و یا شایعه عمومی به وجود آمده است- دامن زده و آتش فتنه را داغ می‌کنند؛ و البته ناآگاهی‌های مردم، عدم توجه به ارشاد صالحان قوم و هم چنین فراموشی حافظه تاریخی- حتی به اندازه یک دهه گذشته- موجب می‌گردد که طعمه‌های ساده‌ای برای بلعیدن این کشور‌ها فراهم شود!

در این گرد و غبار آشوب و بلوا، آمریکا به غارت منابع زیرزمینی و ذخایر فسیلی آنان پرداخته و – نزاع همیشگی برای نفت خواری و سرقت سرمایه‌های ملی را با سرعت بیشتری ادامه داده و به موازات آن تجهیزات نظامی خویش را در این بازار پرمخاطره به فروش می‌رساند. در این بازار مکاره و بلبشوی اجتماعی تنها سرمایه داران آمریکا پیروز میدان خواهند بود.‌

می‌توان دید که در ماه‌های گذشته همه این ترفند‌های متنوع و متعدد برای کشور‌های منطقه اتفاق افتاد و به ظاهر لبخند رضایت بر لبان آمریکا نشاند. به طوری که به عنوان مثال تشنج و التهاب در لبنان و عراق افزایش یافت و ایران به بهانه گرانی بنزین و ضعف مدیریت سوخت به آشوب کشیده شد و روابط اعتماد آمیز ایران- به عنوان تنها حامی کشور‌های مظلوم منطقه که می‌بایست جشن پیروزی نابودی داعش را می‌گرفت- به صورت جریان معکوسی در آمد. جریانی که مردم دو کشور را در برابر هم قرار داده و پیوند‌های تاریخی و مذهبی دیرینه آنان را خدشه دار کرده بود.

اما شگفتی در این است که با همه این سرمایه گذاری‌های کلان و راه اندازی شبکه‌های فعال تروریستی و تبلیغاتی؛ آمریکا و هم پیمانان وی – که در سال‌های اخیر میلیارد‌ها دلار صرف تخریب و انهادم جبهه مقاومت کرده بودند- به یک باره مکر آنان به خودشان برگشته و جریان شیطان به کنج عزلت خزید و سفارت آمریکا به محاصره مردم افتاد: «وَ مکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین»؛ و نشان داد که جبهه شیطان با همه کید‌های پیدا و پنهانش که برای بسیاری از مردم پوشیده بوده است؛ ضعیف است و این خانه پوشالی- نه با جهد و تلاش انسان- بلکه با تیر غیب الهی فرو ریخته و معادله قدرت برگشته است و فتنه گران اصلی منطقه در دام آزادی خواهان می‌افتد؛ بنابراین اشغال سفارت آمریکا و خشم ملت عراق بهترین نمونه این معجزه خداوند متعال است تا «حشدالشعبی» از مظلومیت به در آمده و خون شهدای عراقی در رگ‌های مردم به جوش آمده و مسبب اصلی این فتنه خاموش شود و بلکه تا خروج ذبوحانه آنان از عراق ادامه داشته باشد؛ بنابراین باید دانست که خداوند در کمین ستکاران نشسته است (اِنّ رَبَّکَ لَبِالمِرصاد)