گروهی دیگر از اسامی، نام‌هایی هستند شاعرانه و زیبا و گاهی الهام گرفته از طبیعت؛ اما در دوره ما حداقل در شهر‌های بزرگ چندان رواجی ندارد، مانند «فصل بهار»، «صاحب جان»، «گلبدن»، «ماه تابان»، «ماه پاره»، «نازتاب»، «تابنده» و «دلدار».

بخش آخر اسامی نام‌هایی هستند که در دوره ما عجیب به نظر می‌رسند یا حداقل در زمان ما به ندرت شنیده شده‌اند، از جمله این اسم‌ها می‌توان به «خورده خانم»، «نازک بدن»، «بالا»، «بالاچه»، «کسرائیل خانم»، «امجد خانم»، «آقازاده خانم»، «آتشه»، «بکتور»، «نیم‌تاج»، «مچول» و «زعفران» اشاره کرد.

منبع استخراج این اسامی، سایت دنیای زنان در عصر قاجار است. در این گزارش به میزان رواج و مورد اقبال بودن این اسامی پرداخت نشده و همچنین ممکن است این اسامی در طبقات خاصی از جامعه فراوانی داشته باشد.