وقتی آدامس قورت میدهیم،چه اتفاقی در بدن‌مان رخ می‌دهد!

این موضوع  که می‌گویند آدامس قورت داده شده تا هفت سال داخل معده باقی خواهد ماند، درست نیست، این گفته یک کذب محض است البته به این معنا هم نیست که هر چقدر دلمان بخواهد چنین کاری را انجام دهیم!

آدامس از مواد طبیعی و مصنوعی (ضمغ آدامس یا رِزین)، نگه دارنده‌ها، طعم دهنده‌ها و شیرین کننده‌ها تشکیل شده است و بدن انسان می‌تواند شیرین کننده‌هایی مانند، قند را جذب کند و اگر از آدامس‌های قنددار استفاده کنید، می‌تواند کالری بسیار زیادی وارد بدن شما کند.

آدامس در معده توسط اسید هیدروکلریک هضم و نابود می‌شود، اما ماده پلاستیکی موجود در آدامس که نوعی پلیمر به نام بوتیل است به صورت کاملاً مصنوعی ساخته شده و دستگاه گوارش بدن انسان قادر به هضم آن نیست و توسط روده‌ها از بدن دفع می‌شود.

قورت دادن آدامس در بخش‌های داخلی بدن انسدادی را به وجود نمی‌آورد و باعث به هم چسبیدن اندام‌های داخلی شما نمی‌شود، اما اگر یک آدامس خیلی بزرگ یا چند آدامس کوچک را با هم قورت دهید ممکن است دستگاه گوارش شما را مسدود کند.

پزشکان می‌گویند آدامس به گونه‌ای تهیه نشده است که قابل خوردن باشد، اما در بخش‌های داخلی بدن نیز انسدادی را به وجود نمی‌آورد و باعث به هم چسبیدن اندام‌های داخلی شما نخواهد شد.

 

بر طبق یافته‌های دکتر لیزا گانجو، متخصص بیماری‌های معده و روده، در مرکز پزشکی لانگون در شهر نیویورک، آدامس مانند هر ماده خوراکی دیگر همان مسیر همیشگی را طی می‌کند با این تفاوت که کمی سخت‌تر جذب می‌شود.

وی می‌گوید: اگر معده شما بتواند مواد غذایی، چون یک استیک سفت را هضم کند، مطمئن باشید که از پس آدامس هم بر خواهد آمد.

وی بر این نکته هم اشاره می‌کند: به دلیل وجود مواد شیمیایی در آدامس به طور کامل در معده حل نمی‌شود همچنین مواد تشکیل دهنده آن توسط روده کوچک جذب کامل نمی‌شود.

---

بیشتر بخوانید:

روش هایی ساده برای پاک کردن لکه آدامس از لباس

بلایی که گوش پاکن بر سر گوشهایتان می آورد!

---

مواد تشکیل دهنده آدامس به غیر از ترکیبات اصلی آن شامل شیرین کننده‌ها، رنگ و طعم دهنده‌ها نیز است، آنچه قابلیت جذب ندارد همان ترکیبات پایه آدامس هستند که به عنوان مثال شامل الاستومرزها، رزین، چربی، ماده امولسیون و موم است. این‌ها موادی هستند که توسط معده و روده کوچک قابل تجزیه شدن نیستند، درست همانند سایر ترکیبات مواد غذایی که در بدن به خوبی تجزیه و جذب نمی‌شوند.

گانجو می‌گوید: نمی توان زمان مشخصی را برای هضم این مواد تخمین زد چرا که تحرک سیستم هضم بدن افراد گوناگون با هم تفاوت‌هایی دارد.

جالب این جاست که در پژوهشی دیگر که توسط دیوید میلو، از کلینیک کودکان در اورلاندوی فلوریدا انجام و نتایج آن به انجمن دانشمندان آمریکا اعلام شده بود نشان داد که کولونوسکوپی‌های انجام پذیرفته روی معده آشکار می‌سازد که عمر حضور این مواد هرگز بیش از یک هفته نیست؛ به این معنا که هر ماده‌ای غذایی که بخورید یا ببلعید احتمالا در عرض یک هفته دفع خواهد شد.

گانجو در مورد آدامس می‌گوید: از آنجایی که آدامس، هیچ خاصیت غذایی و مفیدی برای بدن ندارد، بسیاری از متخصصان خوردن آن را منع می‌کنند.

دانشمندان می‌گویند که جویدن آدامس سبب ترشح اسید معده می‌شود، لذا نباید پیش از وعده‌های غذایی آدامس جوید، زیرا که این کار باعث آسیب دیدن و التهاب معده می‌شود و حتی ممکن است زخم معده در پی داشته باشد.

گاه جویدن آدامس دردهای معده‌ای نیز ایجاد کرد، نفخ در پی داشته و گازهای شکمی تولید کند. آدامس‌های بدون قند نیز می‌توانند باعث ایجاد اسهال در برخی افراد شوند.

آثار منفی جویدن طولانی مدت آدامس به سیستم گوارشی محدود نشده و می‌تواند به دندان‌های افراد نیز آسیب زده و در آن‌ها پوسیدگی ایجاد کند.

دانشمندان می‌گویند علاوه بر مشکلات ذکر شده، جویدن آدامس بر حافظه افراد نیز تاثیر منفی گذاشته و حافظه کوتاه مدت آن‌ها را تضعیف می‌کند.

آسیب به منطقه فک و ماهیچه‌های درگیر با آن نیز از دیگر آثار منفی جویدن مستمر آدامس است. حتی پس از دور انداختن آدامس، ماهیچه‌های فکی کماکان در حالت انقباض باقی می‌مانند و این امر در طولانی مدت باعث آسیب دیدن آنها می‌شود.

با این حال دانشگاه واسیدای ژاپن پژوهشی ارائه کرد که نشان می‌دهد جویدن آدامس حین راه رفتن، سرعت حرکت افراد را افزایش داده، کالری‌های بیشتری می‌سوزاند و ضربان قلب را تنظیم می‌کند. مجموعه این امور می‌تواند به افراد در کاهش وزن کمک کند.