۰۳ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۳

چه بر سر تیم‌های ایرانی آمده؟

چه بر سر تیم‌های ایرانی آمده؟
در حالی که در سال‌های اخیر پرسپولیس دو بار به نیمه‌نهایی و یک بار به فینال رسیده و تعداد زیادی از نمایندگان‌مان حضور در مراحل یک‌هشتم و یک‌چهارم نهایی را تجربه کرده‌اند، شاید در سال ۲۰۲۰ سقف آرزوهای هواداران فوتبال صعود به مرحله حذفی و حتی شاید حذف آبرومندانه در مرحله گروهی باشد. اما دلیل اصلی این اتفاق چیست؟
کد خبر: ۱۳۹۵۳
تعداد نظرات: ۱ نظر

 روزنامه اعتماد نوشت:‌ «هفته دوم لیگ قهرمانان آسیا هم به پایان رسید و عملکرد تیم‌های ایرانی در این تورنمنت از بدبینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها هم بدتر است. در هفته دوم سه نماینده ایران شکست خوردند و تنها پرسپولیس موفق به کسب یک تساوی از حریف اماراتی‌اش شد. در دو هفته‌ای که از مسابقات سپری شده، از هشت بازی نماینده‌های ایران ۵ شکست، ۲ تساوی و یک پیروزی ثبت شده. در هفته اول لیگ قهرمانان ایرانی‌ها چهار امتیاز از ۱۲ امتیاز را گرفتند و این مقدار اندک در هفته دوم به تنها یک امتیاز رسید، یعنی تنها پنج امتیاز از ۲۴ امتیاز ممکن. در هر چهار دیدار مقابل نماینده‌های عربستان و قطر که رقبای اصلی باشگاه‌های ایرانی در این تورنمنت محسوب می‌شوند شکست خورده‌ایم. دو دیدارمان مقابل نمایندگان عراق و ازبکستان با تساوی به پایان رسیده و تنها مقابل نمایندگان امارات بوده که عملکردی بهتر داشته‌ایم و با یک برد و یک تساوی چهار امتیاز از چنگ‌شان درآورده‌ایم.

نمایش ضعیف پرسپولیس و سپاهان به عنوان تیم‌های اول و دوم ایران مقابل الدحیل و السد همتایان‌شان در جدول لیگ ستارگان، به خوبی تفاوت این روزهای فوتبال ایران با کشورهای همسایه‌اش را نشان می‌دهد. در جدول رده‌بندی گروه اول، استقلال با یک امتیاز در تعقیب دو تیم چهار امتیازی است. در جدول گروه دوم، شهر خودرو بدون امتیاز دو تیم ۶ امتیازی و یک تیم صفر امتیازی دیگر را در جدول بالای خود می‌‌بیند. پرسپولیس در گروه سوم، در جایگاه سوم قرار دارد و التعاون ۶ امتیازی و الدحیل ۳ امتیازی بالاتر از آنها هستند. سپاهان در گروه چهارم با ۳ امتیاز در تعقیب دو تیم ۴امتیازی گروه است. با این که هنوز چیزی تمام نشده و دو-سوم دیدارها که شامل دیدارهای خانگی نمایندگان ایران هم می‌شود باقی مانده، اما نمی‌توان از عملکرد بسیار بد این تیم‌ها چشم‌پوشی کرد. در حالی که در سال‌های اخیر پرسپولیس دو بار به نیمه‌نهایی و یک بار به فینال رسیده و تعداد زیادی از نمایندگان‌مان حضور در مراحل یک‌هشتم و یک‌چهارم نهایی را تجربه کرد‌ه‌اند، شاید در سال ۲۰۲۰ سقف آرزوهای هواداران فوتبال صعود به مرحله حذفی و حتی شاید حذف آبرومندانه در مرحله گروهی باشد. اما دلیل اصلی این اتفاق چیست؟ در ادامه نگاهی جزئی‌تر به وضعیت تیم‌های ایرانی و نیم‌نگاهی به دو دیدار سه‌شنبه شب پرسپولیس و سپاهان خواهیم داشت.

نیم‌فصل پرالتهاب

وقتی همه هواداران فوتبال درگیر کری‌خوانی‌های سطحی و تاختن به یکدیگر بودند، اتفاقات بزرگی در فوتبال ایران افتاد و در همین حال اغلب رسانه‌ها در حال عادی جلوه دادن شرایط بودند. استراماچونی استارت تغییراتی را در فوتبال ایران زد که آثارش را امروز به وضوح می‌بینیم. استقلال بدون فرمانده لب خطش تیمی معمولی شده که نمی‌تواند برتری خود را به حریف دیکته کند و حتی از پس الشرطه عراق هم برنمی‌آید. پرسپولیس بعد از رفتن کالدرون سازمان تیمی‌اش را از دست داده و تیمی که در ۹ بازی آخر کالدرون در لیگ برتر تنها ۲ گل دریافت کرده بود، حالا هر بازی به راحتی ۲ گل می‌خورد. شهر خودرو با از دست دادن یحیی گل‌محمدی تبدیل به تیمی ناهماهنگ شده که از پس هیچ حرفی برنمی‌آید و به هیچ حمله حریف «نه» نمی‌گوید. سپاهان تنها تیم بین ۶ تیم بالای جدول لیگ برتر بوده که موفق شده سرمربی‌اش را روی نیمکت حفظ کند، اما نباید فراموش کرد در زمانی که امیر قلعه‌نویی باید برنامه‌های نیم‌فصل دوم تیمش را آماده می‌کرد، درگیر مذاکره با فدراسیون فوتبال برای قبول یا رد پیشنهاد سرمربی‌گری تیم ملی بود. بنابراین وقتی همه خواب بودیم، ریشه‌های باشگاه‌های لیگ قهرمانانی را زدند تا شاهد چنین عملکرد فاجعه‌ای از آنها باشیم. صحبت‌های مدیران پرسپولیس و استقلال به خوبی نشان می‌دهد آنها از این که سرمربی‌های باکیفیت خارجی‌شان را از دست دادند هیچ گله‌ای ندارند و حتی در چهره حسن انصاری‌فرد می‌شد رگه‌هایی از رضایت را هم دید. تکلیف استقلال بعد از رفتن استراماچونی هر بازی که می‌گذرد بیشتر معلوم می‌شود و در روزهای سخت عیار سرمربی ایرانی جدید این تیم بیشتر مشخص شده است. ادامه دادن تاکتیک استراماچونی در شرایطی که مهره‌های لازم برای پیاده‌کردن این سیستم وجود نداشت از تدابیر اشتباه مجیدی در دو دیدار اخیر بوده که تیمش از همین موضوع ضربه‌های اساسی خورده است، چراکه مدافعین میانی و هافبک‌های اصلی استقلال مصدوم شده‌اند. شهر خودرو هم که تکلیفش بعد از رفتن گل‌محمدی تقریبا روشن بود، شاید این تیم با حضور یحیی هم کار ساده‌ای در گروهش نداشت، اما حالا تبدیل به یکی از ضهیف‌ترین شهرخودروهای چند سال اخیر شده است.

پرسپولیس نیازمند تصمیمات کالدرونی

پرسپولیس آنقدر ساده گل می‌خورد که دیگر کم‌تر کسی باورش می‌شود این بازیکنان همان بازیکن‌های نیم‌فصل اول و سال‌های پیش باشند. خط دفاع غیر قابل نفوذ پرسپولیس در زمان حضور برانکو، در دوران کالدرون با تصمیمات شجاعانه این مربی ترمیم شد. کالدرون از بی‌انگیزگی بازیکنانش اطلاع داشت و می‌دانست اغلب آنها تجربه سه قهرمانی پیاپی در لیگ برتر را دارند، بنابراین با استفاده از سیستم چرخشی نهایت‌ بهره‌وری را از آنها می‌کشید. هیچ بازیکنی از جایگاهش در ترکیب ثابت اطمینان نداشت و حتی جلال حسینی و بیرانوند، مهره‌هایی که به نظر بدون جایگزین می‌رسیدند هم بسیاری از بازی‌ها را از روی نیمکت تماشا می‌کردند. با این روش رادوشویچ ۷ کلین‌شیت ثبت کرد، بازیکنی که از زمان حضور گل‌محمدی به نیمکت تبعید شده و عملکرد بد بیرانوند در دیدارهای اخیر هم باعث تجدید نظر در تصمیم‌های یحیی نشده؛ چراکه او اعتقادی به دستکاری ترکیبش ندارد. بیرو در دو دیدار اخیر پنج شوت به سمت دروازه‌اش آمده و چهار بار گل خورده است. او در ۳ بازی اخیر ۶ گل خورده و تعداد گل‌هایی که دریافت کرده دو برابر تعداد مهارهایش بوده. عدم تمرکز در خط دفاع پرسپولیس هم مشهود است محمد انصاری، شیری و شجاع خلیل‌زاده فاصله بسیاری با روزهای خوب‌شان دارند، هرچند شیری در روزهای خوبش هم بازیکن چندان کارآمدی نبوده. یحیی در هیچ شرایطی راضی به تغییر تاکتیکش نیست و حتی زمانی که هیچ یک از فول‌بک‌هایش عملکرد مناسبی ندارند، آنها را از جریان بازی تیمش محو نمی‌کند. زمانی که تمام گزینه‌های دفاع کنار بد هستند و نمی‌توانند گره‌ای از کار مربی باز کنند، شاید بهترین کار تغییر تاکتیک با توجه به نفرات موجود باشد و بعید است پرسپولیس با توجه به بازیکنانش در اجرای تاکتیک سه دفاعه به مشکل بخورد. به این ترتیب زهر حملات پرسپولیس با حضور تعداد بیشتری هافبک خلاق در زمین بیشتر خواهد شد. در دیدار با الشارجه مشخص بود که حریف اماراتی حملات پرسپولیس را کانالیزه می‌کرد و سرخ‌ها را به سمت راست هدایت می‌کردند، حربه‌ای که پرسپولیس در آن گیر افتاد و مانند دیدار با الدحیل به دلیل ضعف تکنیکی بازیکنانش در این سمت موفق نشد آنها را به سرانجام برساند. هر چند در سمت چپ زمین هم همین مشکل وجود دارد و کمبود خلاقیت در خط حمله پرسپولیس به‌شدت محسوس است. عدم تمرکز بازیکنان پرسپولیس فقط مربوط به دفاع و اشتباهات منجر به گل‌شان نیست و این مهم را می‌توان در روند هجومی این تیم هم مشاهده کرد، جایی که با پاس‌های اشتباه بسیاری از موقعیت‌های بالقوه این تیم بالفعل نمی‌شوند.

سپاهان، فرصت‌های از دست رفته

با وجود شروع توفانی سپاهان مقابل العین و جریمه کردن این تیم با پنج گل، اما کار این تیم در همان بازی دوم به شدیدترین شکل ممکن گره خورد و اگر درخشش پیام نیازمند نبود، شاید نتیجه بازی با العین این‌بار برای سپاهانی‌ها جلوی السد تکرار می‌شد. در روزی که قلعه‌نویی مورد تمجید باشگاه السد قرار گرفت و از او به خاطر فعالیت سه دهه پیشش در این باشگاه تجلیل شد، شاگردان ژنرال بدترین روز این فصل‌شان را پشت سر گذاشتند. نتایج سپاهان قبل از شایعه مذاکره فدراسیون با قلعه‌نویی و بعد از آن قابل قیاس نیست. اصفهانی‌ها در مهم‌ترین روزهای فصل و در حالی که باید خودشان را برای قهرمانی در لیگ و حضور در لیگ قهرمانان آماده می‌کردند، انرژی‌شان صرف نگه داشتن قلعه‌نویی روی نیمکت این تیم شد. این موضوع تمرکز را از سپاهانی‌ها گرفت و آثارش را امروز مشاهده می‌کنیم. سپاهان در هفته‌های اخیر مقابل نفت مسجد سلیمان و ماشین‌سازی متوقف شده و نتوانسته از لغزش پرسپولیس مقابل استقلال استفاده کند و فاصله ۵ امتیازی با این تیم در صدر جدول را کاهش بدهد.

ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
|
Switzerland
|
۱۶:۴۰ - ۱۳۹۸/۱۲/۰۳
بهتر
گزارش خطا