۰۸ اسفند ۱۳۹۷ - ۰۶:۵۴

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

اندورفین ها از جمله مواد شیمیایی هستند که توسط سلول های مغز تولید می شوند و به مسکن های طبیعی بدن معروفند. استرس و درد از جمله مهمترین علل آزاد شدن اندورفین در بدن هستند. درواقع اندورفین ها باعث تسکین درد و ایجاد حس خوشی می گردند.
کد خبر: ۲۰۰۸
تعداد نظرات: ۱ نظر

به گزارش تابناک جوان به نقل از بهداشت نیوز، اندورفین ها از جمله مواد شیمیایی هستند که توسط سلول های مغز تولید می شوند و به انتقال دهنده های عصبی مغز معروفند و وظیفه آنها انتقال سیگنال های الکتریکی درون سیستم عصبی است. حداقل 20 نوع اندورفین در بدن انسان شناسایی شده است. اندورفین ها در غده هیپوفیز، سایر قسمت های مغز یا بصورت پراکنده در سیستم عصبی وجود دارند. استرس و درد از جمله مهمترین علل آزاد شدن اندورفین در بدن هستند.

 

اندورفین ها با گیرنده های مسکن در مغز تعامل کرده و احساس درد را در ما کاهش می دهند. یعنی عملکردی شبیه به مورفین و کدئین. پس عجیب نیست که به اندورفین ها مسکن های طبیعی بدن می گویند. ارزش اندورفین ها وقتی بیشتر می شود که بدانیم برخلاف داروهای مسکن نه اعتیاد می آورند و نه عوارض جانبی دارند!

 

1-مقداری وانیل یا اسطوخودوس ببویید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

 

بعضی از ترکیبات معطر می توانند روی تولید اندورفین در مغز (ماده ای شیمیایی که سبب ایجاد حس خوب می شود) تاثیر مثبت بگذارند. به عنوان مثال رایحه وانیل در کاهش اضطراب که رابطه ای تنگاتنگ با افسردگی دارد موثر است. طبق مطالعاتی که در مرکز سرطان Memorial Sloan-Kettering انجام شده است، اضطراب بیمارانی که هوای معطر به بوی وانیل را استشمام کردند در زمان ام.آر.آی، 63 درصد کمتر از بیمارانی است که هوای معمولی تنفس کرده اند.

 

برای اخذ نتیجه مثبت در جهت افزایش اندورفین حاصل از استشمام وانیل، پیش از دم کشیدن قهوه یک یا دو قطره از عصاره وانیل را در کتری بریزید، شمع های معطر وانیلی روشن کنید و یا اسانس وانیل را به آب وان حمام اضافه کنید. پژوهشی دیگر روی دانشجویان یک کالج، نشان می دهد استنشاق رایحه اسطوخودوس علائم افسردگی و بی خوابی را بهبود می بخشد. شما می توانید اسانس اسطوخودوس را روی مچ ها یا شقیقه خود بمالید و یا با افشانه های ارزان قیمتی که در فروشگاهها موجود است آن را در هوا اسپری کنید.

 

2- مقداری جینسینگ میل کنید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

 

جینسینگ برای افرادی که دچار خستگی مفرط یا اضطراب زیاد هستند، یا آنهایی که دوره نقاهت و بازتوانی پس از یک بیماری طولانی را تجربه می کنند، سودمند است. تاثیرات مثبت این گیاه در تعادل بخشی تولید هورمون های استرس در بدن و حفاظت از اندامهای تولید کننده این هورمون ها، ثابت شده است. همچنین جینسینگ می تواند تولید اندورفین در بدن را افزایش دهد، اندورفین ماده شیمیایی تولیدی توسط مغز است که سبب ایجاد حس مثبت در شخص می شود.

 

بسیاری از دوندگان استقامت و بدنسازان، جینسینگ را به منظور افزایش بنیه و استقامت بدنی مصرف می کنند. برخی از پزشکان طب سنتی یا تغذیه معتقدند که این گیاه قادر است با افزایش قدرت تحرک ماهیچه ها و مصرف انرژی کافی، خستگی را از فرد دور کند. شواهد علمی نشان می دهد که جینسینگ عملکرد ذهن را هم از نظر حافظه و هم از لحاظ تمرکز افزایش و سطح قند خون افراد مبتلا به دیابت نوع دو را کاهش می دهد.

 

از دیگر مزایای آن می توان کمک به بهبود برخی از بیماری های قلبی عروقی (مثل فشار خون و کلسترول بالا)، بیماری های مزمن انسدادی ریه (آمفیزم یا برونشیت مزمن) و عوارض پردردسر یائسگی را نام برد. آزمایشات حیوانی اشاره بر این دارد که این گیاه اعصاب را در مقابل آسیب دیدگی حفاظت می کند (مثل آسیب دیدگی های حاصل از دیابت) ، هضم را آسان نموده و معده را از ابتلا به زخم ناشی از ترشح اسید یا مصرف آسپرین حفظ می کند.

 

3-از کلاس های ورزش گروهی بهره ببرید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

طبق آخرین تحقیقات، ورزش گروهی فواید چشمگیری دارد. علاوه بر اینکه جمع دوستانه سبب تشویق فرد شده و او را از سستی و بی حوصلگی در ورزش دور می کند، این تلاش دسته جمعی به ارتقای فوق العاده سطح اندورفین نیز منجر می شود. پژوهشی روی پرسنل یک کالج در سال 2009 به این نتیجه رسید که در افرادی که سعی در هماهنگی با یکدیگر و کار تیمی دارند، هورمون های تولید کننده احساس خوشی در مقایسه با آنها که فردی عمل می کنند به شکل چشمگیری بالاتر است.

 

نا گفته نماند که هر نوع ورزشی چه فردی و چه گروهی در این زمینه اثرات مثبتی در پی دارد. پیاده روی، ایروبیک (ورزش های هوازی) و دویدن تا مرز رسیدن به سطح انرژی بالا، از جمله این ورزش هاست. تداوم در ورزش سبب آزاد شدن اندورفین بدن و تقویت افکار مثبت است.

 

4- خنده را در برنامه روزانه خود جای دهید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

 

بنا بر آمار گرفته شده، کودکان روزانه حدود سیصد بار می خندند، این درحالی است که بزرگسالان به طور میانگین فقط پنج بار در روز میخندند. هر چه بیشتر بخندید افکار مثبت تری خواهید داشت که نظر شما را نسبت به آینده تان تغییر خواهند داد. عجیب تر اینکه با این کار گویی مشکلات عقب نشینی می کنند و حسی سرشار از انرژی به سراغتان می آید.

 

در طول قرون این مسئله ثابت شده است که خنده بهترین داروی زندگی است، همچنان که انجیل می فرماید: یک قلب شاد مانند دارو عمل می کند. خنده یک ورزش درونی است و طبق تحقیقات باعث پایین آمدن فشار خون، کاهش هورمون های اضطراب، ارتقاء عملکرد سیستم ایمنی بدن در نتیجه افزایش سلول های مبارزه گر با عفونت، ترشح اندورفین (مسکن طبیعی) در بدن و تولید احساس کلی خوشبختی و سلامتی می شود.

 

خنده درمانی مدرن از سال 1930 در امریکا آغاز شد، در آن زمان دلقک ها برای شاد کردن کودکان مبتلا به فلج اطفال روانه بیمارستان ها شدند. بعد ها، نقش یاریگر خنده به عنوان عامل التیام بخش بیماران در کتاب “آناتومی یک بیماری آنچنان که خود بیمار درک کرده است” نوشته پروفسور کازین، به شکل مکتوب در آمد. کازین در این کتاب نوشته است که پس از تشخیص ابتلای وی به یک بیماری تحلیل برنده (دژنراتیو)، او تصمیم به ابداع رژیمی خود شفا دهنده گرفت که بر پایه خنده استوار بود.

 

او همواره از عوارض جانبی ناخوشایند اکثر داروهایی که استفاده می کرد، رنج می برد، لذا مصمم شد تا با همکاری پزشک معالجش راه جدیدی را امتحان کند و مسئولیت این اتفاق را به دوش بگیرد. در این رژیم، کازین تمام داروها را قطع کرد و دوزهای بالایی از ویتامین C را مصرف نمود، به علاوه روز خود را با دیدن فیلم های برادران مارکس، سریال دوربین رو راست (Candid Camera) و مطالعه کتاب های طنز می گذراند. او اظهار می کرد که ده دقیقه خندیدن، او را برای دو ساعت از مصرف مسکن بی نیاز می کند. پس از گذشت زمانی، او شاهد کاهش تدریجی علائم بیماری شد و در نهایت اکثر توان حرکتی از دست رفته خود را بازیافت.

 

در هند، باشگاه های خنده بسیار مورد استقبال قرار گرفته اند. افراد در ابتدای روز دور هم جمع می شوند و در جهت افزایش بازدهی روانی خود می خندند. همچنین در انگلستان، رابرت هلدن روان شناس و روان درمانگر اولین کلینیک خنده کشور را در سال 1991 با کمک های مالی NHS (سازمان ملی تامین سلامت) احداث کرد. استقبال از این کلینیک چنان عالی بود که او پروژه شادی را نیز در سال 1995 آغاز کرد. 

 

5- مقداری شکلات میل کنید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

دوستان از شنیدن این مطلب بسیار لذت خواهند برد که شکلات تلخ، قلب را از حملات قلبی حفظ می کند. شکلات تلخ به سبب داشتن مقادیر بالایی از پلی فنول و آنتی اکسیدان، التهاب را در بدن سبک کرده، فشار خون را پایین می آورد، کلسترول بد LDL را کاهش داده، کلسترول خوب HDL را تقویت می کند و از سلامت عروق محافظت می نماید.

 

همچنین دارای مواد شیمیایی است که سبب انتشار اندورفین (هورمون کاهنده طبیعی درد و محرک احساس خوشی) در بدن می شود. این احساس سلامت و خوشبختی به منظور حفظ سیستم قلبی عروقی در بهترین وضعیت خود، اهمیتی حیاتی دارد. در مطالعه مروری بر روی 139 تحقیق که طی حدود چهل سال انجام گرفته بود، این مطلب خودنمایی می کند که مصرف شکلات تلخ خطر مرگ حاصل از بیماری های قلبی عروقی را 19 درصد کاهش می دهد.

 

البته این جنبه مثبت خبر است، جنبه منفی آن این است که تنها میزان 6.7 گرم در روز لازم است تا سلامت فرد حفظ شود. لذا باید یک قطعه کوچک از آن را، دو یا سه بار در هفته میل کنید. توجه کنید که در صورت مصرف بیشتر، ممکن است فواید قلبی آن را از بین ببرید. یک قطعه کوچک از شکلات تلخ می تواند اشتهای فرد را برای خوردن غذاهای ناسالم، فرو بنشاند. تحقیقات دانشگاه کپنهاگ نشان می دهد که شکلات تلخ سیر کننده تر از شیر کاکائو است و میل به خوردن غذاهای شور، شیرین و چرب را کاهش می دهد. نکته کلیدی در مصرف شکلات این است که بدانید کی خوردن آن را متوقف و کی آن را بخورید. اگر به شکلات اعتیاد دارید (و این میل رایج ترین میل در میان تمام خوراکی ها بین زنان و مردان است) یک پیاده روی سریع 15 دقیقه ای را امتحان کنید. مطالعات دانشگاه اکستر نشان می دهد پیاده روی عطش شکلات را در معتادان به شکلات فرو می نشاند، حتی زمانی که خوردن شکلات آنها را وسوسه می کند.

 

6- موسیقی گوش دهید

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

گوش دادن به موسیقی ای که عاشق آن هستید، احساس لذت را در شما می پروراند و موجب آزاد شدن مواد شیمیایی تولید کننده حس مثبت در مغز می شود.

 

7-کمی غذاهای تند میل کنید

 

بدون قرص، مسکن های بدنتان را فعال کنید!

 

 

در واقع تندی یک مزه نیست بلکه سطحی از حس درد است. کاپسایسین یک ترکیب شیمیایی است که به فلفل تندی می دهد و به پروتئین ها یا گیرنده های درد موجود در سلولهای عصبی اندام های مخاطی بینی یا دهان می پیوندد. تکانه های عصبی حاصله که از عصب سه قلو در مغز می گذرند حس درد و سوزش را القا می کنند.

 

این گیرنده ها به تندی واکنش نشان می دهند. بنابراین وقتی غذای بسیار تندی خورده می شود واکنش شدیدی از جانب آنها صورت می گیرد. این واکنش بدن که همان آزاد شدن اندورفین است (مخدری طبیعی که احساس سرخوشی ایجاد می کند) درد را خنثی می کند و این موضوع علت محبوبیت غذاهای تند را توضیح می دهد. پیامد مثبت دیگر غذاهای تند در این است که آنها پاتوژن ها را می کشند و تعریق را افزایش می دهند که این مسئله عامل مهمی درخنک کردن بدن در آب و هوای گرم است.

ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Mehrdad
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۷:۱۳ - ۱۴۰۰/۱۱/۱۵
این بدن لامصب من قشنگ خودم حس میکنم هیچ اندروفین یا هرکوفت دیگه که باعث سرحال شدن ادم میشه تولید نمیکنه واقعا در حد مرگ خسته شدم از این وضع
گزارش خطا
تازه ها